Kun je touwtjespringen zonder touw?

Online kom je touwloze springtouwen tegen, meestal met een digitale teller om calorieën en sprongen te meten. Deze lijken de perfecte oplossing voor iemand die moeite heeft om de techniek onder de knie te krijgen bij het beginnen met touwtjespringen. Helaas zijn er, zoals bij de meeste dingen in het leven, geen snelkoppelingen.

De reden dat touwtjespringen een goede oefening is, ligt in de ballistische aard van de sprongen zelf. En hoewel een springtouw niet vereist is voor deze ballistische beweging, helpt de aanwezigheid van het touw om de constante inspanning te faciliteren die de springer moet toepassen om te blijven springen. Het is aanzienlijk moeilijker om 30 seconden ononderbroken met twee voeten of met enkele sprongen te springen dan om te rennen. Maar als je het touw wegneemt, kan dit worden omzeild omdat er niets is om over te springen.

Dus wat is de echte oplossing? Breek de beweging af en begrijp waarom je moeite hebt. Fundamenteel worstelen de meeste beginners om het touw te klaren omdat ze nog geen goed gevoel voor timing hebben ontwikkeld. Er zijn twee dingen die we heel snel kunnen doen om dit te overwinnen.

STAP 1 - GEBRUIK EEN KRALTJESTOUW

Kralentouwen bestaan uit een gevlochten koord met plastic kralen die erop zijn geregen. Dit betekent dat ze meer gewicht hebben dan PVC- of draadtouwen. De sleutel tot het ontwikkelen van goede timing is begrijpen waar het touw zich bevindt terwijl het beweegt. Het extra gewicht van kralentouwen maakt deze uitdaging aanzienlijk gemakkelijker.

STAP 2 - GEBRUIK TEENVANGSTEN

Ongeacht het touw dat je gebruikt, de eenvoudigste manier om goede timing te oefenen is door teenvangsten te gebruiken. Een teenvangst is waar de springer ter plaatse staat en het touw voor zich laat vallen totdat het hun voeten bereikt, waar ze het dan onder hun tenen vangen. Denk eraan als een punt aan het einde van een zin - het markeert het einde van een freestyle routine. Hier gebruiken we het om het bewegingspatroon van het touw te onderbreken zodat de springer kan leren wanneer te springen en hun gevoel voor timing op te bouwen.

Zodra je comfortabel bent met de teenvangst, kunnen we enkele sprongen introduceren, één sprong per keer. Probeer één sprong gevolgd door een teenvangst. Dan twee sprongen gevolgd door een teenvangst. Dan drie en een teenvangst. Dan vier, enzovoort. Geleidelijk aan bouw je de timing op die nodig is om continu te springen. Op dit punt begin je jezelf uit te dagen om 15s, dan 30s, en ten slotte een minuut zonder te stoppen te springen.

Al met al lijken touwloze springtouwen de perfecte oplossing voor het probleem van constant struikelen. Ze negeren het probleem echter door het volledig te vermijden. Zoals bij de meeste dingen in het leven, zijn er geen snelkoppelingen.